O terkeden benim!

Ben de terkettim evet, bir baldıran zehri gibi yudumlayarak çaresizliği, gitmesine izin verdim. Olmazdı, üzerlerdi bizi, biliyorudum ölümden acı gerçeği biliyordum kan kustururlardı bize. Terkettim, solumaya başladım zehirli buğusunu yalnızlığın, gitmesine izin verdim. Biliyordum, pişman ederlerdi bizi, delik teşik ederek kalbimizi, yarınlarımızı. Tütün bastım yarama, terkettim. Başkasına yar olacağını bile bile, terkettim seni, aslında terkettim kendimi. Sevmek bazen de terketmektir. Her an yaşıyorum ölüm acısını, her bir dakika.

Kolay mı sandın, terketmek seni, kolay mıydı seyirci kalmak başkasının oluşuna. Tantolos'un agonisi sardı ruhumun her yerini, ölmeye çalıştım, ölemedim. Şehirler, ülkeler gezdim, bulamadım sana benzeyeni. Şimdi alkole verdim kendimi. Bir an olsun silmek için gözlerini hayalimden, yada bir an olsun vuslata ermek için seninle, içiyorum, içiyorum.

Bir gece ansızın gelsen, bir gece, gecelerin zehirli karanlığını aydınlatarak gelsen. Ellerimden tutsan, götürsen kimsenin bizi göremeyeceği bir yere. Sonra birbirimizin olsak, gözlerinde bulsam kendimi yine, ellerinde versem son nefesimi.